چه چیزی در افزایش اخیر قیمت جهانی مواد غذایی وجود دارد؟

هنگامی که بیماری همه گیر Covid-19 در اوایل سال 2020 رخ داد ، ترس شروع به سوار شدن در اطراف زنجیره های تأمین مواد غذایی جهانی کرد. کمبود سوپر مارکت در ایالات متحده - ناشی از خرید وحشت و استفاده مجدد از زنجیره های عرضه از موسسات و رستوران ها به فروشندگان خرده فروشی - ترس های اولیه از سنبله های قیمت مواد غذایی را در داخل کشور ایجاد کرد ، در حالی که اقدامات مهار ویروس و عدم اطمینان در مورد تجارت جهانی کالاها باعث نگرانی در سطح جهان شد.

موازی ها به سرعت به بحران جهانی قیمت مواد غذایی 2007-08 کشیده شدند ، زیرا برخی از کشورها در مواجهه با این بیماری ، محدودیت های صادراتی را برای محافظت از منابع غذایی برای جمعیت خود آغاز کردند. در سال 2007-08 ، ضررهای عمده محصول مربوط به آب و هوا در سبد های نان همراه با افزایش قیمت نفت و رکود جهانی برای تولید قیمت مواد غذایی رکورد بالا ، که توسط دومینو محدودیت های صادراتی همراه است. این امر به هزینه ملل با تکیه بر واردات مواد غذایی و در نتیجه ناآرامی های گسترده اجتماعی به وجود آمد.

اما با وجود این ترس ها (و در واقع ، برخی از رفتارهای اولیه حمایت گرایانه) ، تجارت جهانی کشاورزی در طول همه گیر Covid-19 متوقف نشد ، و قیمت غذاهای اصلی مانند ذرت ، گندم و برنج در اکثر بازارهای جهانی پایدار ماندوادقیمت مواد غذایی حتی در اوایل همه گیر اندکی کاهش یافت و محدودیت های صادرات در حدود 22 کشور به اوج خود رسید و کمتر از 5 درصد از تجارت جهانی دانه را نشان می داد - بخشی از اختلال بیش از یک دهه قبل تجربه کرد.

امروز ، هیچ کمبود مواد غذایی در سطح جهانی رخ نمی دهد. در حقیقت ، سازمان های بین المللی در حال پیش بینی برداشت دانه های رکورد برای سال 2021 هستند. از این طریق ، این لحظه یادآور 2007-08 نیست. با این حال ، به آرامی ، برای 12 ماه گذشته ، قیمت مواد غذایی شروع به صعود کرده است. شاخص قیمت مواد غذایی سازمان مواد غذایی و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) - اندازه گیری قیمت غذاهای جهانی که معمولاً معامله می شود - بین آوریل و ماه مه تقریباً 5 درصد افزایش می یابد و تقریباً به 40 درصد بیشتر از این زمان در سال گذشته رسیده است. این نشان دهنده بزرگترین افزایش ماه به ماه و سال به سال در یک دهه است.

بنابراین ، چه چیزی باعث افزایش فعلی قیمت مواد غذایی می شود و چگونه این افراد آسیب پذیرترین افراد جهان را تحت تأثیر قرار می دهد؟

شوک های زنجیره تأمین Covid-19 طولانی

اثرات ماندگار اختلالات زنجیره تامین کووید-19 همچنان سیستم غذایی جهانی را آزار می دهد. در حالی که این مسائل زنجیره تامین هرگز نتوانستند تجارت مواد غذایی را به طور کامل متوقف کنند، پشتیبان گیری و کاهش سرعت در گذرگاه های مرزی به دلیل افزایش محدودیت های مرتبط با بیماری همه گیر همچنان رخ می دهد. در همین راستا، هزینه های حمل و نقل در حال افزایش است زیرا انتظار برای حامل ها و کانتینرهای حمل و نقل در بسیاری از کریدورهای حمل و نقل همچنان در حال افزایش است.

این به این معنا نیست که کمبود جهانی این چیزها وجود دارد، بلکه این است که بسیاری از آنها در مکان نامناسبی هستند و پس از کووید-19 که بسیاری از کشتی‌ها را مجبور به پهلوگیری کرد، در بنادر کشورهای واردکننده ذخیره می‌شوند. از آنجایی که مکان کشتی‌ها و کانتینرها روند دردناک (و آهسته) همسویی مجدد با عرضه و تقاضا را طی می‌کند، هزینه جابجایی غلات بین بازارهای اصلی بیش از دو برابر سطوح قبل از همه‌گیری افزایش یافته است. برخی از افزایش همزمان هزینه های مواد غذایی و حمل و نقل به عنوان "ضرر مضاعف" برای کشورهای وابسته به واردات مواد غذایی یاد می کنند.

کشورهای آفریقای شمالی و خاورمیانه بیش از 90 درصد مواد غذایی خود را وارد می کنند، در حالی که کشورهای جنوب صحرای آفریقا سالانه 45 میلیارد دلار قبض واردات مواد غذایی دارند. رکود جهانی ناشی از بیماری همه گیر به طور نامتناسبی بر کشورهای در حال توسعه که برای تقویت اقتصاد خود به منابع استخراجی مانند نفت و گاز یا گردشگری متکی هستند تأثیر گذاشته است. شرایط بد اقتصاد کلان بر تولید ناخالص داخلی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه تأثیر گذاشت و منجر به کاهش ارزش پول محلی و افزایش قیمت واردات مواد غذایی شد.

بنابراین، کشورهای در حال توسعه از یک مصیبت سه گانه رنج می برند: افزایش قیمت کالاها، افزایش هزینه حمل و نقل و زمان انتظار، و کاهش قدرت خرید.

افزایش تقاضا

حتی با افزایش فشار بر حمل و نقل و حمل و نقل، برخی از اقتصادهای بزرگ با محو شدن همه گیر شروع به بازگشت به زندگی می کنند. تقاضای فوق العاده (به ویژه برای گوشت و غلات مورد نیاز برای تولید آن) از سوی کشورهای عمده واردکننده مواد غذایی، فشار صعودی بر قیمت غلات خوراک دام مانند ذرت و سویا وارد کرده است. به عنوان مثال، چین در حال بهبودی از شیوع تب خوکی آفریقایی است که سال گذشته بسیاری از گله گراز آن را کشت و قیمت گوشت خوک را افزایش داد.

در همین حال، با بازگشت رانندگان به جاده ها در ایالات متحده و اروپا، تقاضا برای سوخت های زیستی به سرعت در حال افزایش است، زیرا اقتصاد جهانی حمل و نقل شروع به شروع مجدد می کند. ذخایر کم روغن پالم، منبع بیودیزل، به دلیل شرایط آب و هوایی نامناسب و تغییرات تولید مرتبط با کووید-19 به ویژه در این افزایش نقش داشته است.

نشانه های بازار تقاضای مداوم در هر یک از این بخش های مواد غذایی ، خوراک و سوخت به معامله گران نشان می دهد که افزایش قیمت بیشتر ممکن است در فروشگاه باشد و منجر به خرید سوداگرانه اخیر شده و باعث افزایش قیمت ها می شود.

شوک های عرضه مرتبط با آب و هوا

این پویایی های اقتصادی در میان بحران شدید آب و هوا بازی می کنند. برخی از ترس از ضرر و زیان تولید به دلیل خشکسالی در سبد های بزرگ نان وجود دارد. برزیل اخیراً پیش بینی محصول ذرت خود را تقریباً 10 درصد در میان بدترین خشکسالی در نزدیک به یک قرن کاهش داده است که هیچ نشانه ای از کاهش آن را نشان نمی دهد.

در همین حال ، در ایالات متحده ، داکوتای شمالی و جنوبی به طور کلی با شروع فصل برداشت آنها ، دمای غیر منطقی بالا و کمبود باران را تجربه می کنند. در گزارش ماهانه خود در ماه ژوئیه ، وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) تخمین می زند که تولید گندم امسال 40 درصد در دشت های شمالی و شمال غربی اقیانوس آرام کاهش می یابد. برداشت گندم دوروم (که به طور معمول در ماکارونی استفاده می شود) در ایالات متحده احتمالاً از 69 میلیون بوشل در سال گذشته به 37 میلیون نفر کاهش می یابد.

این بعد از آن است که تگزاس در اثر طوفان زمستانی که هم در محصولات غذایی و هم در دامهای غذایی تأثیر گذاشت ، لرزید. یکی از بیمه گران در آنجا معتقد است که 600 میلیون دلار غذای ارزش از بین رفته است و طوفان باعث از بین رفتن سبزیجات برگ ، پیاز و مرکبات از جمله لیمو ، آهک و گریپ فروت می شود.

قیمت مواد غذایی برای مصرف کنندگان ایالات متحده ، همانطور که توسط شاخص قیمت مصرف کننده اندازه گیری شده است ، هنوز به سطح پیش از لیست بازگردانده نشده است ، تقریباً 2. 5 درصد بیشتر از این زمان در سال گذشته است و به ویژه با افزایش قیمت گوشت. در حقیقت ، پیش بینی قیمت حتی بالاتر مواد غذایی ، بزرگترین عمده فروش ایالات متحده برای حدود 3000 فروشگاه مواد غذایی ، عمده فروشی های عمده فروشی ، اخیراً 15 تا 20 درصد موجودی بیشتر را خریداری کرده است ، و در برابر قیمت های آینده افزایش می یابد.

بازار در حالت حدس و گمان قرار دارد ، با صعود از آینده مزرعه ، زیرا ناظران توجه می کنند که تولید دانه فقط یک رویداد مهم به دور از قیمت های افزایش یافته است.

جهانی محلی نیست

شاخص قیمت مواد غذایی FAO باید برای آنچه در آن است مشاهده شود: ارزیابی قیمت تجارت جهانی. این روندهای جهانی شرایط بازار محلی را پنهان می کند ، زیرا بیشتر مواد غذایی تولید شده در کره زمین در سطح بین المللی معامله نمی شوند. آنچه شاخص FAO را ضبط می کند - تجارت گلوبال - یک سیگنال کلی از روندها را برای ما رقم می زند ، اگرچه به راحتی توسط خریداران کالاهای بزرگ مانند چین دستکاری می شود.

سیستم های غذایی محلی برای بهتر یا بدتر می توانند از این روندها پناه ببرند. تنها 20 درصد از زنجیره های تأمین مواد غذایی در آفریقا و آسیای جنوبی مانند آنچه در ایالات متحده انجام می دهند فعالیت می کنند ، و کشاورزان تجاری از طریق کانال های پیشرفته ای که برای سوپر مارکت های مدرن تعیین شده اند ، غذا تهیه می کنند. در عوض ، مواد غذایی تا حد زیادی توسط کشاورزان در مقیاس کوچک که مواد غذایی را از طریق بازارهای غیررسمی منتقل می کنند ، با تکیه بر یک شبکه پیچیده از مشاغل کوچک تهیه می شود.

در اوایل همه گیر Covid-19 ، از آنجا که قیمت جهانی مواد غذایی در بازارهای معاملاتی در حال کاهش بود ، برخی از مکان ها به دلیل وقفه های زنجیره تأمین محلی ، قفل کردن و اقدامات قرنطینه ای که بر بخش غیررسمی تأثیر می گذارد-فروشندگان ، معامله گران ، صاحبان مغازه ها و اقدامات قرنطینه ، افزایش قیمت های فوق العاده ای را تجربه می کردند. مانند. در ارزیابی بازار محلی برنامه غذایی سازمان ملل متحد ، قیمت مواد غذایی بیش از 10 درصد در 15 کشور در حال توسعه در سه ماهه اول سال 2020 افزایش یافته است.

بنابراین ، زنجیره های تأمین مواد غذایی محلی یا این افزایش قیمت جهانی را بزرگ می کنند یا جوامع محلی را از آنها عایق بندی می کنند. برای اکثر کشورهای وابسته به واردات مواد غذایی ، سابق خواهد بود.

یک بحران پایداری جهانی

در سال 1857 ، ارنست انگل آماری آلمانی یک مشاهدات ساده اما قدرتمند انجام داد: افرادی که فقیر هستند سهم بیشتری از درآمد خود را صرف غذا می کنند. این مشاهدات ، معروف به قانون انگل ، به این معنی است که حتی افزایش قیمت متوسط امروز با توجه به تأثیر COVID-19 بر درآمد خانوار به ویژه در سراسر جهان در حال توسعه ، ناخواسته است.

در سال 2020 ، اقتصاد جهانی تقریباً 5 درصد منقبض شد و در نتیجه معادل 500 میلیون شغل تمام وقت ، که بسیاری از آنها در اقتصاد غیررسمی در کشورهای در حال توسعه بودند. ضررهای درآمد و معیشت برای تعریف دوره COVID-19 به دست آمده است.

یک داستان اصلی Covid-19 تعداد زیادی از مردم در مناطق شهری بوده است که به دلیل همه گیر ، به طور ناگهانی وارد گرسنگی شده اند ، عمدتاً به دلیل ضرر شغلی در بخش غیررسمی و در بخش هایی مانند گردشگری ، حمل و نقل و مهمان نوازی. به طور سنتی ، گرسنگی یک پدیده روستایی در نظر گرفته شده است. اما این بحران یکی از دسترسی به مواد غذایی بوده است ، با عدم توانایی مردم در تهیه مواد غذایی در بازارهایی که باعث افزایش ناامنی غذایی بیشتر از در دسترس بودن یا مسائل مربوط به تأمین می شوند.

این یک خطر بزرگ است: این جمعیت شهری با درآمد پایین و متوسط از جمله جمعیت هایی هستند که احتمالاً در شورش ها و تظاهرات مربوط به افزایش قیمت مواد غذایی شرکت می کنند. این گروه‌ها بودند که در سال‌های ۲۰۰۷–۲۰۰۸ در بیش از ۴۰ کشور به خیابان‌ها آمدند و منجر به سرنگونی حداقل دو دولت شدند. بنابراین، کووید-19 جعبه‌ای از بی‌ثباتی بالقوه ایجاد کرده است که می‌تواند با افزایش اخیر قیمت مواد غذایی شعله‌ور شود.

در واقع، نشانه های اولیه ناآرامی ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی وجود داشته است. به عنوان مثال، در ماه فوریه، هفت منطقه در سودان به دنبال شورش های مرتبط با گرسنگی وضعیت اضطراری اعلام کردند. در همین حال، گروه های کشاورز در آرژانتین به ممنوعیت صادرات گوشت با هدف مهار تورم سریع داخلی اعتراض کرده اند. و در کوبا، اعتراضات گسترده ای در بحبوحه کمبود غذا و دارو شکل گرفته است.

یک بحران بی سابقه

چالش های طولانی زنجیره تامین، افزایش تقاضا از بازارهای اصلی و زیان های تولید مرتبط با آب و هوا در مناطق سبد نان می تواند فاجعه ای برای جمعیت های آسیب پذیر در سراسر کره زمین باشد. در حالی که آخرین بحران قیمت مواد غذایی به تنهایی ناشی از شوک های عرضه بود، این بحران کنونی هم یکی از عرضه و هم تقاضا است.

ترکیبی سمی از درگیری، تغییرات آب و هوایی و کووید-19 باعث شده است که تعداد افرادی که با گرسنگی مزمن مواجه هستند در سال گذشته به میزان 161 میلیون و 2. 37 میلیارد نفر افزایش یابد - از هر سه نفر یک نفر در کره زمین.- در سال 2020 به غذای کافی دسترسی نداشت.

با توجه به اینکه نزدیک به 41 میلیون نفر در معرض خطر افتادن به قحطی هستند - و حداقل 600000 نفر در حال حاضر این شرایط را تجربه می کنند - سال آینده می تواند نقطه عطف خطرناکی برای رفاه و ثبات جهانی باشد.

چیس سووا یکی از همکاران ارشد غیر مقیم برنامه امنیت غذایی جهانی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS) در واشنگتن دی سی است. او همچنین مدیر ارشد سیاست عمومی و رهبری فکری در برنامه جهانی غذا ایالات متحده آمریکا (WFP USA) است.. مرد مسیحی رهبر عمل سیاست گذار برای گذار عادلانه روستایی و همکار (غیر مقیم) برنامه امنیت غذایی جهانی CSIS است.

تفسیر توسط مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS)، یک موسسه خصوصی و معاف از مالیات با تمرکز بر مسائل سیاست عمومی بین المللی تولید می شود. تحقیقات آن غیر حزبی و غیر اختصاصی است. CSIS مواضع سیاستی خاصی اتخاذ نمی کند. بر این اساس، تمام دیدگاه‌ها، مواضع و نتیجه‌گیری‌های بیان شده در این نشریه باید صرفاً متعلق به نویسنده یا نویسنده‌ها باشد.

© 2021 توسط مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی. تمامی حقوق محفوظ است.