گردش مالی دارایی ثابت

نسبت گردش مالی دارایی ثابت یک فرمول است که توسط تحلیلگران ، سرمایه گذاران و طلبکاران برای اندازه گیری عملکرد عملکرد شرکت ها استفاده می شود.

نسبت گردش مالی دارایی ثابت بالاتر بدان معنی است که این شرکت از سرمایه گذاری های خود در دارایی های ثابت به طور مؤثر برای پیشرفت و تولید فروش استفاده می کند.

به عبارت دیگر ، این نسبت برای اندازه گیری بازده شرکت ها در سرمایه گذاری خود در دارایی های ثابت - که شامل دارایی ، کارخانه و تجهیزات است - استفاده می شود.

یک دارایی ثابت یک دارایی است که یک تجارت برای استفاده به عنوان بخشی از فرآیند تولید خود در هنگام تهیه و توزیع کالاها و خدماتی که تجارت ارائه می دهد ، خریداری کرده است.

برخی از نمونه های دارایی های ثابت عبارتند از:

• زمین
• ساختمان
• دستگاه
• مبلمان اداری
• وسایل نقلیه شرکت مانند کامیون های شرکت و اتومبیل

دلیل این نسبت برای بازیکنان کلیدی یک سازمان مهم است زیرا اندازه گیری بازده سرمایه گذاری را فراهم می کند.

سرمایه گذاران از آن استفاده می کنند تا مشخص کنند که آیا این فرصت خوب وجود دارد که بازده سرمایه گذاری خود را دریافت کنند و طلبکاران از آن استفاده می کنند تا مشخص کنند که آیا شرکت قادر به ایجاد درآمد کافی برای بازپرداخت وام خود خواهد بود یا خیر.

فرمول نسبت گردش مالی دارایی ثابت

نسبت گردش مالی دارایی های ثابت هنگامی محاسبه می شود که فروش خالص توسط کل دارایی ، کارخانه و تجهیزات (خالص استهلاک انباشته) تقسیم می شود:

برای درک عناصر مختلف این نسبت ، بگذارید تعریف کنیم که هر مورد چه چیزی را شامل می شود:

• فروش خالص = فروش ناخالص منهای بازده و کمک هزینه ها
• دارایی های ثابت = این میانگین دارایی های ثابت است و با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود:

میانگین دارایی های ثابت = تعادل اولیه دارایی های ثابت خالص (NABB) + تعادل پایان یافته / 2

• استهلاک انباشته = این مقدار از دارایی های ثابت ناخالص کم می شود تا مقدار دارایی خالص را در ترازنامه به شما بدهد

روش ساده دیگر برای فکر کردن در مورد نسبت گردش مالی دارایی ثابت:

نسبت گردش مالی دارایی ثابت = فروش شبکه / دارایی های ثابت خالص

تفسیر نسبت گردش دارایی ثابت

نسبت دارایی ثابت کم

هنگامی که یک تجارت نسبت دارایی ثابت کم دارد ، به این معنی است که آنها سرمایه گذاری زیادی در دارایی های ثابت دارند و شاید در هنگام فروش تحت عمل قرار بگیرند.

این ممکن است در شرکتهای تولیدی که از ماشین آلات و امکانات بزرگی برای تولید یک محصول استفاده می کنند ، شایع تر باشد.

اما ، این بدان معنا نیست که همه نسبت های پایین بد هستند.

به عنوان مثال ، یک شرکت ممکن است به تازگی چند خرید دارایی ثابت جدید را انجام داده باشد و برای استفاده از دارایی های ثابت برای تولید درآمد به زمان نیاز دارد.

در این صورت ، سرمایه گذاران و طلبکاران به دوره های قبلی نگاه می کنند تا ببینند نسبت گردش مالی دارایی های ثابت شرکت وجود دارد یا خیر.

اگر نسبت گردش مالی دارایی با گذشت زمان رو به کاهش باشد ، می تواند به این معنی باشد که شرکت بیش از حد در دارایی های ثابت سرمایه گذاری می کند.

نسبت دارایی ثابت بالا

همانطور که قبلاً ذکر شد ، نسبت گردش مالی دارایی ثابت بالاتر بدان معنی است که این شرکت از سرمایه گذاری های خود در دارایی های ثابت به طور مؤثر برای پیشرفت و تولید فروش استفاده می کند.

این سناریوی ارجح برای اکثر مشاغل است و نشان می دهد که آنها در مدیریت دارایی های ثابت خود کارآمدتر هستند.

در حالی که نسبت گردش مالی دارایی ثابت "ایده آل" یا متوسط وجود ندارد ، اما یک نسبت شرکت ها اغلب با استانداردهای صنعت مقایسه می شود تا مشخص شود که آیا این شرکت تقریباً از سایر شرکت ها در همان صنعت کار می کند یا بهتر است یا خیر.

مثال نسبت گردش مالی دارایی ثابت

برای عملی کردن این فرمول ، بگذارید چند مثال را طی کنیم تا به ما در درک نحوه عملکرد آن کمک کنیم.

مثال شماره 1:

ترازنامه شرکت ABC نشان می دهد که فروش خالص 10 میلیون دلار و دارایی های ثابت 2 میلیون دلار دارند.

سرمایه گذاران به شرکت ABC علاقه مند هستند و می خواهند بدانند که نسبت گردش مالی دارایی ثابت آنها در مقایسه با میانگین گردش مالی دارایی ثابت 3 بار است.

شرکت ABC نسبت گردش مالی دارایی ثابت = 10 میلیون دلار / 2 میلیون دلار = 5

آنچه این نسبت به ما می گوید این است که شرکت ABC نسبت گردش مالی دارایی ثابت 5 بار دارد و گردش مالی آنها سریعتر از میانگین صنعت 3 است.

این بدان معنی است که آنها در استفاده از PP& E (دارایی ، کارخانه و تجهیزات) برای تولید فروش و سودآوری کارآمد هستند.

این یک نشانه عالی برای سرمایه گذاران است زیرا این بدان معنی است که شرکت در مدیریت دارایی های ثابت خود کار خوبی انجام می دهد.

آنها بیش از حد یا زیر اهرم نیستند.

مثال شماره 2:

مثال اول بسیار ساده بود ، اما بیایید به نمونه ای بپردازیم که میانگین دارایی های ثابت را برای دو شرکت مختلف پیدا و محاسبه می کند و نتایج را مقایسه می کند.

ما برای محاسبه نسبت گردش مالی دارایی ثابت از داده های زیر استفاده خواهیم کرد:

برای شروع ، ابتدا باید میانگین دارایی ثابت را برای هر شرکت پیدا کنیم:

میانگین دارایی ثابت = باز کردن دارایی های ثابت خالص + بسته شدن دارایی های ثابت خالص / 2

برای شرکت A فرمول به شرح زیر است:

میانگین دارایی ثابت = 25،000 دلار + 30،000 دلار / 2 = 27،500 دلار

برای شرکت B ، فرمول به شرح زیر است:

میانگین دارایی ثابت = 28،000 دلار + 26،000 دلار / 2 = 27،000 دلار

اکنون که میانگین کل دارایی های ثابت را برای هر دو شرکت A و B داریم، می توانیم نسبت گردش دارایی ثابت مربوطه آنها را محاسبه کنیم.

• فروش خالص 85000 دلار
• میانگین دارایی های ثابت: 27500 دلار

نسبت گردش دارایی ثابت برای شرکت A = 85000 دلار / 27500 دلار = 3. 09

• فروش خالص 95000 دلار
• میانگین دارایی های ثابت: 27000 دلار

نسبت گردش دارایی ثابت برای شرکت B = 95000 دلار / 27000 دلار = 3. 50

بر اساس نسبت گردش دارایی های ثابت، شرکت A به ازای هر دلار سرمایه گذاری شده در دارایی های ثابت 3. 09 دلار تولید می کند در حالی که شرکت B به ازای هر دلار سرمایه گذاری در دارایی های ثابت 3. 50 دلار درآمد فروش ایجاد می کند.

سرمایه گذاران، تحلیلگران و اعتباردهندگان می گویند که شرکت B در استفاده موثر از دارایی های ثابت خود برای افزایش و ایجاد فروش کارآمدتر است زیرا آنها 3. 50 دلار درآمد فروش به ازای هر دلار سرمایه گذاری در دارایی های ثابت ایجاد می کنند.

خوراکی های کلیدی

• نام دیگر نسبت گردش دارایی ثابت "نسبت گردش مالی PP& E" است زیرا میزان کارآمدی استفاده از دارایی‌ها، ماشین آلات و تجهیزات را برای درآمدهای گردش مالی اندازه‌گیری می‌کند.
• سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و تحلیلگران از آن برای اندازه گیری عملکرد عملیاتی شرکت استفاده می کنند.
• نسبت گردش مالی دارایی ثابت بالاتر بدان معنی است که این شرکت از سرمایه گذاری های خود در دارایی های ثابت به طور مؤثر برای پیشرفت و تولید فروش استفاده می کند.

FundsNet از مشارکت‌کنندگان، نویسندگان و نویسندگان می‌خواهد که از منابع اولیه برای منبع‌دهی و استناد به آثار خود استفاده کنند. این منابع شامل اسناد سفید، اطلاعات و داده‌های دولتی، گزارش‌های اصلی و مصاحبه‌های کارشناسان صنعت است. ناشران معتبر نیز منبع و در صورت لزوم ذکر می شوند. درباره استانداردهایی که در تولید محتوای دقیق، بی طرفانه و تحقیق شده در خط مشی ویراستاری خود دنبال می کنیم، بیشتر بیاموزید.