ملیسا هورتون یک متخصص سواد مالی است. وی 10+ سال تجربه در صنعت خدمات مالی و برنامه ریزی دارد.
رابرت کلی مدیر عامل شرکت XTS Energy LLC است و بیش از سه دهه تجربه به عنوان یک مدیر اجرایی تجارت دارد. او استاد اقتصاد است و بیش از 4. 5 میلیارد دلار سرمایه سرمایه گذاری جمع آوری کرده است.
دایان کاستاگلیولا یک محقق ، کتابدار ، مربی و نویسنده با تجربه است. او مهارت های تحقیق ، سواد اطلاعاتی و نوشتن را به دانشجویان دانشگاه که دارای رشته های تجاری و دارایی هستند ، می آموزد. وی مقالات مالی شخصی و بررسی محصولات را که شامل وام ، خرید خانه و سلب حق اقامه دعوی است ، منتشر کرده است.
تبعیض قیمت یک استراتژی قیمت گذاری رقابتی است که توسط مشاغل و فروشندگان استفاده می شود. تبعیض قیمت شامل استفاده از قیمت های مختلفی است که برای همان محصول یا خدمات به مشتریان مختلف پرداخت می شود. این امر معمولاً توسط مشاغل بزرگتر و مستقر برای سودآوری از اختلاف در عرضه و تقاضا از مصرف کنندگان استفاده می شود.
یک شرکت می تواند با شارژ هر مشتری حداکثر مبلغی که مایل به پرداخت آن است ، سود خود را افزایش دهد و از این طریق مازاد مصرف کننده را از بین ببرد. با این حال ، اغلب تعیین این قیمت دقیق برای هر خریدار یک چالش است. برای موفقیت تبعیض قیمت ، مشاغل باید مشتری و نیازهای آن را درک کنند. و آنها باید با انواع مختلف تبعیض قیمت آشنا باشند. ما در این مقاله به سه نوع متداول تبعیض قیمت نگاه می کنیم: تبعیض درجه یک ، دوم و درجه سوم.
غذای اصلی
- تبعیض قیمت یک استراتژی فروش برای فروش همان محصول یا خدمات به مشتریان مختلف برای قیمت های مختلف است.
- تبعیض قیمت درجه یک شامل فروش محصول با قیمت دقیقی است که هر مشتری مایل به پرداخت آن است.
- تبعیض قیمت درجه دوم گروه هایی از مصرف کنندگان را با قیمت پایین تر از طریق خرید فله امکان پذیر می کند.
- تبعیض قیمت درجه سوم قیمت های مختلفی را بر اساس جمعیتی زیر مجموعه های یک مشتری مشتری تعیین می کند.
- برای اینکه تبعیض قیمت به کار باشد ، مشاغل باید از فروش مجدد جلوگیری کنند ، باید بتوانند در یک بازار ناقص فعالیت کنند و باید خاصیت خاصیت تقاضا را نشان دهند.
تبعیض قیمت درجه یک
در یک دنیای تجاری کامل، شرکت‌ها می‌توانند تمام مازاد مصرف‌کننده را از طریق تبعیض قیمت درجه یک حذف کنند. این استراتژی که قیمت‌گذاری شخصی یا تبعیض قیمت کامل نیز نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که کسب‌وکارها می‌توانند دقیقاً تعیین کنند که هر مشتری برای یک محصول یا خدمات خاص چه پولی می‌پردازد و سپس آن را به آن قیمت بفروشد.
انتظار برای مذاکره در مورد قیمت نهایی خرید بخشی از فرآیند خرید در برخی از صنایع، مانند صنعت خودروهای دست دوم است. شرکتی که خودروی دست دوم را می فروشد می تواند از طریق داده کاوی اطلاعات مربوط به عادات خرید قبلی، درآمد، بودجه و حداکثر خروجی موجود هر خریدار را جمع آوری کند تا تعیین کند برای هر خودروی فروخته شده چه مبلغی باید دریافت کند.
این استراتژی قیمت‌گذاری برای مشاغل و صنایع با هزینه‌های ثابت بالا مناسب است زیرا به فروشنده اجازه می‌دهد تا بالاترین میزان سود موجود را برای هر فروش کسب کند. این تنها زمانی می تواند کارساز باشد که یک شرکت بتواند بازار را تقسیم یا جدا کند. همچنین باید بتواند مشتری را از فروش محصول یا خدمات به دیگری با قیمت بالاتر باز دارد.
یکی از ایرادات تبعیض قیمت درجه یک این است که زمان بر است و تکمیل آن برای اکثر مشاغل دشوار است. این فرآیندی نیست که بسیاری از کسب و کارها بتوانند آن را اجرا کنند - به خصوص شرکت های بزرگی که مشتریان زیادی دارند.
تمایز محصول یکی دیگر از روش های رقابتی است که کسب و کارها از آن استفاده می کنند. در این حالت، یک کسب و کار به دنبال تشخیص محصول خود از یک محصول رقیب است تا آن را برای یک بازار هدف خاص جذاب تر کند.
تبعیض قیمت درجه دو
در تبعیض قیمت درجه دو، توانایی جمع آوری اطلاعات در مورد هر خریدار بالقوه وجود ندارد. در عوض، شرکت‌ها بر اساس ترجیحات گروه‌های مختلف مصرف‌کنندگان، محصولات یا خدمات را متفاوت قیمت‌گذاری می‌کنند. به زبان ساده، شرکت ها بر اساس میزانی که می توانند بفروشند، قیمت گذاری می کنند.
تبعیض قیمت درجه دوم، که به آن نسخه‌سازی محصول یا قیمت‌گذاری منو نیز گفته می‌شود، معمولاً از طریق موارد زیر اعمال می‌شود:
-
، مانند پیشنهادات ویژه به مشتریانی که به صورت عمده خرید می کنند نسبت به کسانی که یک محصول را خریداری می کنند
- پیشنهاد خرید - دو - دریافت - یک
- کوپن
- کارت های وفاداری و پاداش برای مشتریان مکرر
این استراتژی توسط خرده فروشان انبار مانند Costco یا Sam’s Club استفاده می شود. همچنین می‌توان آن را در طرح‌های تلفنی مشاهده کرد که برای دقیقه‌های اضافی بالاتر از حد تعیین‌شده، شارژ بیشتری می‌کنند.
تبعیض قیمت درجه دوم به طور کلی مازاد مصرف کننده را از بین نمی برد ، اما به یک شرکت اجازه می دهد تا حاشیه سود خود را در زیر مجموعه ای از پایگاه مصرف کننده خود افزایش دهد. همچنین اجرای یک استراتژی بسیار آسان است زیرا تلاش زیادی برای جذب و تقسیم پایگاه مصرف کننده نمی کند.
تبعیض قیمت درجه سوم
تبعیض قیمت درجه سوم هنگامی اتفاق می افتد که شرکت ها محصولات و خدمات متفاوت را بر اساس جمعیتی منحصر به فرد زیر مجموعه های پایگاه مصرف کننده خود ، مانند دانشجویان ، پرسنل نظامی یا بزرگترها ، متفاوت می کنند. به همین ترتیب ، معمولاً قیمت گذاری گروه نامیده می شود.
شما معمولاً این نوع استراتژی قیمت گذاری را در فروش بلیط های سینما ، قیمت پذیرش در پارک های تفریحی و پیشنهادات رستوران مشاهده خواهید کرد. صنعت مسافرتی و گردشگری همچنین از تبعیض قیمت درجه سوم برای کسانی که به صورت آخرین لحظه رزرو می کنند استفاده می کند. گروه های مصرف کننده که در غیر این صورت ممکن است قادر به خرید محصولی نباشند به دلیل درآمد پایین آنها می توانند با این استراتژی قیمت گذاری ضبط شوند ، بنابراین سود شرکت را افزایش می دهد.
شرکت ها می توانند ویژگی های گسترده مصرف کنندگان را راحت تر از ترجیحات خرید خریداران فردی درک کنند. تبعیض قیمت درجه سوم راهی برای کاهش مازاد مصرف کننده با پذیرایی از کشش قیمت تقاضای زیر مجموعه های خاص مصرف کننده فراهم می کند. برای مؤثر بودن ، شرکت ها باید بتوانند اطمینان حاصل کنند که مشتریان این محصولات و خدمات ارزان تر را به دیگران نمی فروشند.
تبعیض قیمت درجه سوم یک استراتژی قیمت گذاری مشترک در صنعت سرگرمی است.
محیط مورد نیاز برای تبعیض قیمت
تبعیض قیمت از هر نوع می تواند یک استراتژی موفق و سودآور باشد به شرطی که به درستی انجام شود. این بدان معنی است که شرکت با استفاده از آن باید شرایط خاصی را دنبال کند.
موضوع جالب توجه که از طریق تبعیض قیمت درجه یک ، دوم و درجه سوم تکرار می شود این است که شرکت ها باید اطمینان حاصل کنند که امکان فروش مجدد محصولات یا خدمات آنها وجود ندارد. به عبارت ساده ، مشتریان نباید بتوانند محصولات یا خدمات با قیمت پایین را با قیمت بالاتر به شخص دیگری بفروشند ، در غیر این صورت پتانسیل سود از بین می رود.
شرکتی که قیمت پایین تر را ارائه می دهد باید بتواند در بازار به عنوان انحصاری از انواع فعالیت کند. این بدان معناست که باید در درجه ای از رقابت ناقص وجود داشته باشد که در آن مجاز به ایجاد ساختار قیمت گذاری خود باشد ، مجاز است موانع خاصی را برای ورود به رقابت خود ایجاد کند و برای سهم بازار رقابت کند. تبعیض قیمت در محیط های رقابت کامل امکان پذیر نخواهد بود زیرا تعداد زیادی از آنها وجود نخواهد داشت
نکته نهایی این است که بر اساس قیمت قادر به سازگاری با تقاضای مصرف کننده است. این به عنوان کشش قیمت تقاضا شناخته می شود. مصرف کنندگان تمایل دارند در صورت پایین بودن قیمت ، مصرف محصولات و خدمات خود را افزایش دهند (از این طریق تقاضا افزایش می یابد). این استراتژی زمانی کار نمی کند که مردم به همان روش به قیمت ها پاسخ دهند.
شرایط لازم برای تبعیض قیمت چیست؟
مشاغل باید معیارهای خاصی را برای تبعیض قیمت به کار برسانند. آنها باید اطمینان حاصل کنند که محصولات و خدمات با قیمت پایین آنها نمی توانند با قیمت بالاتری به افراد دیگر تبدیل شوند. ثانیا ، باید رقابت ناقص وجود داشته باشد که یک شرکت بتواند ساختار قیمت گذاری خود را تنظیم کند و موانع خاصی را برای ورود به وجود آورد. سرانجام ، مشاغل باید بتوانند استراتژی های قیمت گذاری خود را با تقاضای مصرف کننده تطبیق دهند.
شرکت های رقابتی چند بار درگیر تبعیض قیمت هستند؟
تبعیض قیمت بسیار متداول است. شما می توانید از آن در انواع مختلفی از مشاغل استفاده کنید ، مانند کلوپ های انبار و شرکت های تلفن همراه که تخفیف در خریدهای فله ای ارائه می دهند. انواع دیگر تبعیض قیمت در قیمت گذاری در رستوران ها و فیلم ها ، از طریق تخفیف برای افراد خاص ، مانند پرسنل فعال نظامی و جانبازان و همچنین کوپن و پاداش وفاداری برای خریداران مکرر مشهود است.
آیا تبعیض قیمت درجه سوم قانونی است؟
تبعیض قیمت درجه سوم قانونی است و یکی از رایج ترین اشکال این استراتژی است. این شامل قیمت گذاری کالاها و خدمات بر اساس زیر مجموعه پایگاه مصرف کننده یک شرکت است. به عنوان مثال ، یک سینما ممکن است قیمت های کمتری را برای دانش آموزان و بزرگسالان مسن که نسبت به قیمت های بالاتر حساس تر هستند ، ارائه دهد.
خط پایین
تبعیض قیمت یک استراتژی بسیار متداول است. و اگرچه ممکن است یک مفهوم منفی نسبت به آن وجود داشته باشد ، اما در واقع بسیار قانونی است. این شامل قیمت گذاری کالاها و خدمات به گونه ای است که تقاضا و مصرف را به خود جلب می کند. درجات مختلفی از این استراتژی وجود دارد ، به ویژه تبعیض قیمت درجه یک ، دوم و درجه سوم. به عنوان یک صاحب مشاغل ، مطمئناً با اجرای این استراتژی ها می توانید سود خود را افزایش دهید اما فقط در صورت برآورده کردن شرایط خاص. اطمینان حاصل کنید که کالاها یا خدمات خود را نمی توانید با قیمت بالاتر به شخص دیگری تبدیل کنید ، که در یک بازار ناقص فعالیت می کنید و طبق تقاضا قادر به پاسخگویی و قیمت هستید.
